Czy ktoś zna jakąś legendę o diable , który zamienił się w smoka i przeszkadzał w budowie kościoła?????????????????????????????????????????????????????????????????????
Jeżeli tak to piszcie proszę (oczywiście jak najszybciej) bardzo przyda mi się jakakolwiek pomoc.

Na Jurze jedyna legenda ze smokiem to ta o mieszkańcu jaskini pod Wawelem
W typowych polskich ludowych legendach smoki nie pojawiają się zbyt często (a właściwie prawie wcale), są obcym pierwiastkiem gdzieniegdzie przenikającym z tradycji/mitologii krajów nordyckich, oraz częściowo poprzez zapożyczenia chrześcijaństwa z wcześniejszych tradycji Rzymu, Grecji, Mezopotamii, etc.
Kilka legend znajdziesz na http://jurapolska.com/index.php?dla=8

_________________
JuraPolska.com - z nami poznasz Jurę - usługi przewodnickie, wycieczki piesze, rowerowe po Jurze K-Cz; spływy kajakowe Pilicą, Liswartą, Nidą.
Kajakiem, pieszo, rowerem między Wartą, Nidą i Pilicą - blog wycieczkowy.
Towarzystwo Jurajskie

Wielkie dzięki za trochę, (jak by to nazwać) korepetycji w zakresie legend polskich, ale to dosć dziwne, bo dali do mojego konkursowego zestawu pytań takie pytanie. Dzięki za tę stronkę może coś znajdę. Byłem w pewnym momencie chyba dosyć blisko, znalazłem jakąś legendę o kościele, którego próbowano 3 razy wybudować, ale coś go niszczyło więc wybudowano go gdzie indziej, niestety na tym trop się urwał, może tam będzie dokładniej.

Legendy mają to do siebie ,że można je tworzyc we własnym zakresie.
Kto ci udowodni ,że nie ma takiej legendy która właśnie wymyśliłeś?

O ile się nie mylę to legenda taka pochodzi z okolicy Żarek...
...jak znajdę to napiszę.

No zabardzo bym się tu nie zgodził z kolegą. Smoki występowały w mitologii słowiańskiej, np: WIJ http://pl.wikipedia.org/wiki/Wij lub Żmij

_________________
Pozdrawiam
Arek Klecz :: JuraTrek.eu

Oczywiście że występowały, są pierwiastkiem wspólnym dla ludów indo-europejskich, a właściwie dla całej ludzkości, choć występują czasem dość znaczne różnice.
Jednak gdy rozpartujemy nasze legendy to musimy pamietać że z wierzeń słowiańskich, a właściwie z głównego ich panteonu, pozostały jedynie bardzo odległe echa. Przetrwała natomiast dość powszechna wiara w różne stwory/demony, czy też duchy poszczególnych środowisk, a wśród nich smoków, w naszym obecnym wykształconym na obcych mitach znaczeniu, nie było.

Zresztą w pierwszym pytaniu jest swoiste zaprzeczenie - dlaczego diabeł miał by się przemieniać w smoka? skoro, nawet ten z pośledniejszego rodu piekielnego, jest istotą nadrzędną

_________________
JuraPolska.com - z nami poznasz Jurę - usługi przewodnickie, wycieczki piesze, rowerowe po Jurze K-Cz; spływy kajakowe Pilicą, Liswartą, Nidą.
Kajakiem, pieszo, rowerem między Wartą, Nidą i Pilicą - blog wycieczkowy.
Towarzystwo Jurajskie

po krótce legendę opisuję...

Legenda o diable zamienionym w smoka odnosi się do ruin kościoła św. Stanisława które wznoszą pomiędzy Żarkami i Jaworznikiem. Ponoć w dawnych czasach znajdowały się w tym miejscu dawne Żarki, nim ogromny pożar zniszczył je do szczętu (może od tego też pochodzi nazwa miejscowości). Podobno w owym miejscu budowano świątynię, równocześnie nad rzeką Leśniówką budowano drugi kościół. Każdą z budowli wznosił inny cieśla, z tym że cieśla budujący kościół nad Leśniówką mieszkał w dawnych Żarkach a budowniczy z Żarek mieszkał nad Leśniówką. Po zakończeniu pracy, idąc naprzeciw siebie, spotykali się na leśnym skrzyżowaniu i opowiadali co się w ciągu dnia komu wydarzyło. Pewnego razu przy takiej pogawędce, usłyszeli odgłosy walki, wydobywające się jakby z pod ziemi. Chwyciwszy w ręce topory pobiegli w kierunku polany gdzie jak domniemywali działo się coś niesamowitego. Nagle ich oczom ukazał się niesamowity widok: rycerz w nierównej walce zmagał się z ogromnym smokiem o sześciu parach łap. Cieśle rzucili się rycerzowi na pomoc. Podeszli od tyłu poczwarę, odcięli najpierw ogon na którym się wspierał a później łapę za łapą - na końcu łeb. Nie podnosząc przyłbicy, rycerz wyjawił budowniczym kościołów iż owa poczwara to diabeł we własnej osobie któremu było nie w smak iż powstają w tak bliskiej odległości dwa kościoły, postanowił je zniszczyć. To powiedziawszy rozpłynął się w wieczornej mgle.

Zaczerpnięto: „Podania i legendy szlaku jurajskiego”; Julian Zinkow, wydany przez C.O.I.T. w Częstochowie – 1986 r.

_________________
Pozdrawiam
Arek Klecz :: JuraTrek.eu

No popatrz, o tym nie pamietałem
Choć tak jak pisał Skuter legendy mają to do siebie że można je tworzyć na poczekaniu i ta do mnie nie przemawia, choć rzucona dla 'gawiedzi' może być OK.

Niejako przy okazji - Zinkow podaje w swoich pracach opisy literackie i przetworzone, natomiast polecam lekture M.D. Czubalowie, Podania i opowieści z Zagłębia Dąbrowskiego. Sto lat temu i dzisiaj, K-ce 1984 gdzie podawane są bardziej autentyczne zapisy tego co dawniej przekazywano sobie z pokolenia na pokolenie.
Druga możliwością jest ruszyć w teren i samemu posłuchać co opowiadają starzy ludzie, choć tych co pamiętają nie pozostało już wielu.

_________________
JuraPolska.com - z nami poznasz Jurę - usługi przewodnickie, wycieczki piesze, rowerowe po Jurze K-Cz; spływy kajakowe Pilicą, Liswartą, Nidą.
Kajakiem, pieszo, rowerem między Wartą, Nidą i Pilicą - blog wycieczkowy.
Towarzystwo Jurajskie

Naprawdę super, że to dla mnie znalazłeś. Wielkie dzięki. Nie wiemco bym zrobił bez tej legendy.