Witam.
W artykułach na temat Mirowa czy Leśniowa i przechodzeniu ich "z rąk do rąk" zwłaszcza w XV wieku (na przykład u Jacka Szpaka) pojawia się postać Imrama z Mrozowa.
Czy ktoś wie gdzie leżał/leży ten Mrozów? Czy to jest obecnie część jakiejś innej wsi/miasta? Czy zniknęła całkowicie?
Poniżej fragmenty artykułu "Właściciele klucza żareckiego do 1828 roku. Zarys działalności" w którym ten Mrozów jest wzmiankowany:
1."Właścicielami Leśniowa byli wówczas bracia Jaśko i Stanisław z Ławszowa w powiecie proszowickim. Poz a tym posiadali oni prawo patronatu kościoław Żarkach. W 1399 roku bracia utracili część Leśniowa na rzecz Doroty wdowy po Mikołaju z Grudzyn. Natomiast na rzecz Imrama z Mrozowa (czasem pisał się z Nakła) bracia utracili trzecią część w Leśniowie, karczmę w Mrozowie,łan w Wilczymdole oraz prawo patronatu świątyni żareckiej. Z kolei w latach 1404-1405 Jaśko i Stanisław z Ławszowa utracili na rzecz Imrama z Mrozowa dwa stawy w Leśniowie zwane Ruda"
2."Leśniów do 1413 roku pozostawał w ręku Klichny wdowy po Imramie z Mrozowa. W tymże roku wieś znalazła się w ręku Jana Cielątko. Rycerz ten zdołał stworzyć kompleks dóbr z ośrodkiem w zamku mirowskim. W 1437 roku cały ten klucz sprzedał Krystynowi (II) z Koziegłów herbu Lis. W 1440
roku syn Krystyna (II), Krystyn (III) zastawił Leśniów i Mrozów Mikołajowi Siestrzeńcowi tytułem spłaty pożyczki w kwocie 100 grzywien. Wcześniej jednak na wspomniane wsie zapis otrzymał Mikołaj Żiszka z Mirowa, któremu udało się wyprocesować dobra od Mikołaja Siestrzeńca. W 1445 roku Krystyn(III) z Koziegłów dobra mirowskie zastawił za 3000 grzywien Mikołajowi Żiszce. Klucz mirowski składał się wówczas z: zamku Mirów i wsi Kotowice, Jaworznik, Oltowiec (dzisiaj Łutowiec), Postaszowice, Moczydła, Mrozów i Leśniów. W tym samym roku (1445), Krystyn (III) sprzedał dobra mirowskie oraz dwa łany w Chrząstowicach swojemu szwagrowi Janowi Hińczy z Rogowa.
Ten zaś musiał spłacić Żiszkę, aby przejąć klucz mirowski, co też uczynił wypłacając w ciągu dwóch lat 1273 floreny.
W skład klucza mirowskiego wchodziły wówczas: zamek Mirów, Jaworznik Wielki, Jaworznik Mały, Kotowice, Leśniów, Moczydło, Mrozów, Oltowiec (Łutowiec) i Postaszowice. W 1446 roku Jan Hińcza dokupił od Jana z Oleśnicy za 1000 grzywien wieś Choroń, kuźnie Pawłowską, sadzawkę i karczmę. Uzyskał również prawo wyrębu w lasach"
|
) miejsce po czym przystąpiono do kopania. Studniarz wszedł do środka położonej na miejscu dreny i zaczął kopać wewnątrz niej dół pozostawiając nieco "calca" pod dolną krawędzią betonowej dreny. Po wykopaniu kilkudziesięciu centymetrów rozkopywał tę ziemię pod krawędzią i drena pod własnym ciężarem osuwała się w dół. Gdy cała drena schowała się w ziemi zakładano na nią następną itd. Co ciekawe do wyciągania urobku wykorzystywano wiadro uwiązane do liny natomiast studniarz niekoniecznie tej liny potrzebował bo świetnie potrafił poruszać się wewnątrz studni "zapieraczką"
