Cytat z linku który podałeś:
"Teraz minusy: ług sodowy nie rozpuści kości (muszą być one dodatkowo pokruszone i rozdrobnione)"

Podczas rozpuszczania ługu w wodzie temperatura roztworu się podnosi - zlewka była wyraźnie ciepła. Ale wiadomo że szybko ostygnie. Przypominam że doświadczenie ma na celu co innego - czy przesypywanie wapnem zwłok przyspieszy rozkład kości. Chyba nie twierdzisz że po zasypaniu wapnem zalewano dół wrzątkiem?

Marku,sorry zrobiło się trochę wesoło to "dołożyłem do pieca" ,a wynik Twojego doświadczenia jest raczej oczywisty,nie raczej,ale na pewno,ścięgna szlak trafi,a kość przetrwa.

Jak moje córki były dziećmi to stwierdziły że przy mnie nie da oglądać się filmów bo cały czas się czegoś czepiam. Ale "moje jest za grobem zwycięstwo" - otóż wyznały mi że teraz to ich znajomi/znajome twierdzą że przy nich nie da się oglądać filmu bo to one się ciągle czegoś czepiają...

Panowie! Przepraszam, że przerywam Wasz niezwykle dla sprawy istotny "drobiowy" dyskurs. Chciałem tylko nadmienić, że zielona zamieściła fragment Die Specialkarte der Österreichisch-Ungarischen Monarchie w skali 1:75 000 datowanej ostatecznie na rok 1910.
Kłopot wzgórza Łośnickiego polega na tym, że dwa blisko siebie stojące krzyże pojawiają się tylko na mapie z 1915 roku.
Powołując się na autorytet u469 jeszcze raz podkreślam, że nie ma tu mowy o wiązaniu któregokolwiek z nich z Wielką Wojną

_________________
Gutta cavat lapidem non vi sed saepe cadendo
www.bezmiejsca.pl

Poszedłem tropem le_szka i pomyślałem, że to może jakiś krzyż gwarecki. Ale może być też tak, że stanął on zwyczajnie na granicy ówczesnej Zawiercia i Kromołowa. To jest praktycznie szczyt wzgórza, a Zawiercie uzyskało prawa miejskie 1 lipca właśnie 1915 roku.

_________________
Gutta cavat lapidem non vi sed saepe cadendo
www.bezmiejsca.pl

A tak w ogóle to źle szukam. Czy pod mapą cytowaną przez kwaba nie jest wpisany rok 1893 ? Sorry mam strasznie słabą rozdzielczość na swoim sprzęcie

_________________
Gutta cavat lapidem non vi sed saepe cadendo
www.bezmiejsca.pl

Ja tam widze tylko:
Bearbeitet ... 1915 po lewej stronie pod mapa. Czyli mapa jest z 1915 roku, a kiedy byly zbierane dane nie napisano.

Witajcie.
Wieści mam takie,że udało się pozyskać materiał na zagospodarowanie skarpy.Będą schodki i trochę kostki wokół krzyża.Stanęło na tabliczce informacyjnej przykręconej do ogrodzenia o treści"Krzyż poświęcony ofiarom epidemii cholery w IX/XXw.Pokój ich duszom".Skromnie,prosto.Tabliczka 40cmx30cm.Szerokość przęsła 130cm.Jeśli macie sugestie,chętnie się zapoznam.

Ja tam tylko przypomne ze w linkach ktore podalem sa informacje o epidemiach cholery, tyfusu, szkarlatyny i innych chorob zakaznych. Wiec moze precyzowanie ze to byla tylko cholera jest za daleko idace. No chyba ze skadinad wiadomo ze tam chowano tylko ofiary cholery.

Wiem z przekazu sąsiadki,że jej teść zachorował na cholerę w bardzo młodym wieku i tam właśnie leży. Na wsi często słyszałam że "cholera",gdy pytałam o ten krzyż.Dlatego się uczepiłam choery.Napis na tablicy to na razie tylko propozycja.Pomyślę,jak ogarnąć te wszystkie epidemie jednym krótkim tekstem. Nie jest faktycznie wykluczone,że i zmarli na co innego tam leżą.

Mogiły, które powstawały w czasie zarazy, niemal zawsze były umieszczane na odludziu, z dala od domostw i „zwykłych” cmentarzy, oraz w miejscach niechętnie przez ludzi odwiedzanych. Czas moru nie sprzyjał także dochowywaniu pełnej ceremonii związanej z przygotowaniem do pogrzebu i jego przebiegiem. Dopóki to było możliwe, trupy wkładano do trumien, a w pogrzebie uczestniczył zazwyczaj duchowny i rodzina. Wzrost śmiertelności powodował jednak zmianę formuły pogrzebów – ciała zmarłych grzebano w masowych grobach późną nocą, a pochówkom nie towarzyszyły już uroczystości kościelne. „Pochówki (…) odbywały się cicho i bez zbędnych ceremonii. Ciała zmarłych, zwykle przywiezione wozem na miejsce pochówku, wrzucano do wspólnego grobu, dokładnie wysypanego wapnem. Często pomagano sobie w tej czynności kijem zakończonym hakiem – pisze Karolina Kot w artykule „Cmentarze epidemiczne południowej Polski”. I jak zaznacza autorka, nad grobem zwykle sypano niewysoki kurhan, stanowiący mogiłę. Po ustąpieniu epidemii krewni wznosili czasem na nim krzyż lub kapliczkę, natomiast niezwykle rzadko stawiano tam imienne nagrobki.

W ten oto sposób, z biegiem czasu na szlaku przemarszu masowej śmierci morowej, powstawały coraz liczniejsze cmentarze epidemiczne, m.in. dżumowe, a od XIX w. także choleryczne. Do dziś przetrwało ich już niewiele, czasem zaledwie pod postacią samotnej kapliczki, postawionego gdzieś w polu krzyża czy niewielkiego kurhanu usypanego na granicy dwóch wsi, przy rozstajach dróg. Te, które udaje się odnaleźć, to najczęściej powstałe w XIX w. cmentarze choleryczne, stanowiące ślad po nawracających wówczas co kilka-, kilkanaście lat epidemiach cholery.„Ponieważ ludzie umierali masowo, kopano mogiły zbiorowe. Złożonych do takiego grobu posypywano wapnem, żeby ta zaraza więcej się nie roznosiła. Zdarzyła się taka historia, że kilka osób wieźli wołami od gościńca w stronę cmentarza. Droga była bardzo kamienista i wyboista. Trząsł się cały wóz. Wtedy jeden z przewożonych zaczął się podnosić. Więc go zdjęli i pozostawili przy drodze. Od tego czasu nigdy już od razu nie wrzucali ludzi do dołka, tylko na pewien czas układali ich przy grobie, a dopiero potem zasypywali w mogile” – opowiada Albina Waligóra zasłyszaną od swego ojca historię o cmentarzu cholerycznym w Bytomsku.

Bardzo ciekawy opis.Spodobał mi się."Moje"rozstaje się zgadzają i trochę skarpy jest.Na granicy wsi też.

Może ten kopczyk widziany na lidarze to właśnie takowy kurhan.
Ja napisałbym na tabliczce tylko to, co dziś wiadomo na pewno. A więc cholerę. Jeśli w przyszłości dowiemy się czegoś więcej, tabliczkę się wymieni. (O ile oczywiście nie jest to jakis wysoki koszt)
I oczywiście pochwała za zaangażowanie i konsekwencję w działaniu.

_________________
Gutta cavat lapidem non vi sed saepe cadendo
www.bezmiejsca.pl

Może komuś podpadnę pisząc te słowa ale czy naprawdę uważacie że nieszczęśnikom zmarłym w czasie epidemii tyfusu zrobi różnicę jak na tabliczce ich upamiętniającej zostanie wymieniona cholera? Tam chowano ludzi zmarzłych w czasie epidemii i wątpię by wtedy ktoś szczegółowo dociekał jaka to choroba tak naprawdę ich uśmierciła...