A to sam Józef Gorczycki

"Ojciec mój Józef Faustyn Gorczycki urodził się w 1821 r. w mieście Turku, we dworku, który dziś jest plebanią dziekana. Babka moja czasowo mieszkała tam; dawniej miasta miały ziemię i należącą do Turku dzierżawił dziadek mój Antoni.
Ojciec mój wcale nie pamiętał swego ojca, tylko starszy brat Cyprian, choć mały jeszcze chłopiec, cokolwiek przypominał sobie. Utkwił mu też żywo w pamięci ślub matki z ojczymem Teodorem Doruchowskim. Były wtedy jeszcze te troje dzieci bardzo małe.
Ojciec mój ukończywszy szkołę wojewódzką w Kaliszu, odbył praktykę gospodarską i w dwudziestym piątym roku ożenił się z Konstancją Nieszkowską dnia 17 stycznia 1846 r. Ślub brał tylko w kalwińskim kościele, bo tak życzyła sobie rodzina mej matki, a czym podobno była zmartwiona matka mego Ojca.
Ojciec kupił wieś Kącik w piotrkowskiem od matki żony, to jest od babki mojej Joanny Nieszkowskiej, naówczas już wdowy. "

"Matka moja z Nieszkowskich Konstancja Gorczycka była bardzo starannie wychowana. Kończyła pierwszorzędną pensję, mówiła płynnie do śmierci językami: francuskim, niemieckim i po części, choć gorzej, rosyjskim. Miała 18 lat, jak wyszła za mąż za mojego Ojca. Miała 15 dzieci, z których dziesięcioro się wychowało:

Franciszek ożeniony z Kazimierą Brzezińską,
Bronisław ożeniony z Kazimierą Ostroróg-Sadowską,
Stanisława za dr Bronisławem Ruszczykowskim,
Teodor Ożeniony z Dorotą Rychterówną,
Maria z Ignacym Skawińskim, a następnie za Antonim Skrzyneckim,
Salomea – zakonnica (Maria Salomea),
Cyprian ożeniony z Cecylią Zaleską,
Konstanty umarł Kawalerem,
Dziewiątym dzieckiem byłam ja,
Józef ożeniony z Adaminą Fidlerówną."

Szukając informacji o Józefie Gorczyckim trafiłem na stronę prowadzoną przez Panią Małgorzatę Karolinę Piekarską, dziennikarkę i pisarkę. Jest ona prapraprawnuczką Józefa Gorczyckiego i Konstancji z Nieszkowskich. Na swojej stronie Pani Małgorzata zamieszcza m.in. fragmenty (w 30 odsłonach) pamiętnika Jadwigi z Gorczyckich Tyblewskiej, córki Józefa Gorczyckiego i Konstancji z Nieszkowskich, siostry swojej praprababki. Powyższe opisy pochodzą właśnie z tego pamiętnika.

Oto link do niego:
http://piekarscy.com.pl/?p=1380

W kolejnych wpisach fascynujące losy rodziny Gorczyckich i nie tylko.

Oto link do wszystkich części pamietnika:
http://piekarscy.com.pl/?tag=pamietnik- ... ej&paged=4

Najstarsze znajdują się na dole strony, przechodzenie do kolejnych części poprzez "Nowsze wpisy"

Ten post został usunięty przez markpm 05 kwi 2020, 18:19. Powod: na prośbę Autora Zobacz treść posta Autor: sław Miro Tytuł: Folwark czy dwór w Kotowicach? Mirosław napisał(a): Na mapie A46_B29_(E39)_Zarki_1925 to wygląda tak Na mapie z 1872 r. wygląda to tak:

Kolejny akt urodzenia, wcześniejszy niż poprzednie, z 1854 roku, rodzi się Salomea Klementyna Gorczycka (wstąpiła później do klasztoru pod imieniem Marii Salomei).
Akt tym razem opisany wprost - "Kotowice Dwór".
Nie wiem w którym roku Gorczyccy wprowadzili się do Kotowic, ale wynika z niego, że w 1854 roku mieszkali już tutaj na pewno.

Po roku 1858 Gorczyccy nadal mieszkają w Kotowicach, w 1860 roku rodzi się im syn Konstanty Maryan, który umiera jako roczne dziecko w 1861 r.

Po roku 1861 Gorczyccy nadal mieszkają w Kotowicach, w 1862 roku rodzi im się tam syn Feliks Konstanty.

Jeśli dodać do tego dane dziedziczki Kotowic z płyty nagrobkowej na cmentarzu we Włodowicach:
Anna z Kietlińskich Rychłowska, zmarła 29 października 1892 w wieku 62 lat,
to przynajmniej końcówka istnienia dworu jakoś tam się powoli rysuje.

W tradycji mówionej, Anna z Kietlińskich Rychłowska jest określana jako OSTATNIA dziedziczka. A jej mąż, Rychłowski, miał umrzeć nagle "tuż po ślubie" w kościele lub nawet zasłabnąć podczas ślubu (we Włodowicach - wg pamięciowych przekazów).

Udało mi się dotrzeć do pewnego dokumentu (akt małżeństwa), nie dotyczy on może bezpośrednio dworu w Kotowicach, ma jednak pewien smaczek.
Otóż, w jednej z części pamiętnika (cz.6) zamieszczonego na stronie http://piekarscy.com.pl/
Pani Jadwiga Gorczyckich Tyblewska pisze tak:

" Na lato do nas na wieś zjeżdżało z miasta wiele rodzin, pamiętam w Lgotce (w Kieleckim) podczas lata zastawiano olbrzymie stoły na dworze. Przypominam tez sobie dwóch jakichś starców Boimskich, nie krewnych, zdaje się urzędników z Piotrkowa, którym przynoszono drugie śniadanie do ich pokoju, gdzie zaszliśmy my dzieci i śmieszyło nas to, że sprzeczają się o to, kto pierwszy chleb ukroi i weźmie kromkę. Byli bliźniętami. Mieli pewnie około 70 lat. Poprosił ich Ojciec nasz i jednemu poddał myśl ożenienia się ze stara panną Marią Szypowską, która u moich rodziców rezydowała od lat wielu i pobrali się. Ojciec mój miał tę Myśl, aby emerytura u Moskali nie przepadła i rzeczywiście owa panna Szypowska korzystała później z emerytury lat 16, a staruszek miał do śmierci opiekę osoby prawdziwie życzliwej i dobrej, a ona dom własny. Jeden z moich wujów żartował, że państwo młodzi mieli razem przy ołtarzu lat stokilkadziesiąt."

http://piekarscy.com.pl/?p=1578


Znalazłem dokument potwierdzający tę historię, sytuacja miała miejsce gdy Józef Gorczycki mieszkał w dworze w Kotowicach, a sam ślub odbył się w kościele parafialnym we Włodowicach w roku 1859, Józef Gorczycki był nawet świadkiem na tym ślubie (drugim świadkiem był aptekarz z Żarek)
Nie wiem z jakiego powodu (małżeństwo Urzędnika?) wymagane była specjalne zezwolenie wydawane przez Rządową Komisję Spraw Wewnętrznych i Duchownych na jego zawarcie, takie zezwolenie zostało udzielone.
Poniżej akt zawarcia małżeństwa w dniu 30 października 1859 roku przez Jakuba Bojemskiego z Marianna Szypowską.

Eugeniusz Rychłowski bierze ślub z Anną Kietlińską w styczniu 1858 roku, ale nie we Włodowicach, a w kościele w Drużbicach (ówczesny dekanat piotrkowski). Pan młody jest dzierżawcą dóbr...Kącik, a więc tych, których właścicielem był wtedy Józef Gorczycki.

Jeśli więc "tradycja mówiona" jest prawdziwa, to wychodzi na to, że Gorczyccy sprzedali dwór w Kotowicach dzierżawcy swojego majątku z piotrkowskiego i jego żonie, a sami przeprowadzili się w inne miejsce, prawdopodobnie działo się to około roku 1862-63.

O rychłej śmierci Rychłowskiego nie znalazłem nic, natomiast przeczyłby jej fakt, iż w listopadzie 1859 roku (a więc prawie dwa lata po ślubie) rodzi się mu w Kąciku córka (nadano jej imiona Wanda Eugenia Anna) i to Eugeniusz Rychłowski plebanowi w Drużbicach osobiście "okazuje dziecię płci żeńskiej".

Poniżej akt ślubu Eugeniusza Rychłowskiego z Anną Kietlińską, 1858 rok.

Bardzo żałuję, że z wątku tegoż zniknął fragment mapy z 1872 roku. No cóż, jest on obok w równolegle pisanym , więc odsyłam doń...
Chodzi mi o to, że tu i ówdzie na tejże mapie zaznaczone są domy przylegające do lub wręcz otoczone cieniutką kreseczką kwadracikami tudzież podobnymi figurami geometrycznymi.
Tak właśnie jest wokół zabudowań dworskich(?) w Kotowicach, ale też m.in. w Białej Błotnej, Pabianicach, Włodowicach, Zdowie itd.
W Mirowie i Bobolicach też coś takiego występuje. Nie ma tego w spisie znaków topograficznych dla map rosyjskich. Owszem są podobne, ale z wypełnieniem np sady.Ponawiam pytanie zadane już przed laty:
Czy mogą te kwadraciki oznaczać granice posiadłości przydworskich?

_________________
Gutta cavat lapidem non vi sed saepe cadendo
www.bezmiejsca.pl

Chodzi o miejsce zaznaczone strzałką?
Ale to "coś" jest położone (przynajmniej na tej mapie) praktycznie w samym Mirowie, maksymalnie 200-300 metrów od zabudowań zwartej wsi. W Twoim pytaniu chodzi o to czy to "coś" miało jakiś związek z dworem w Kotowicach?

Tak. Ale między zamkami przy drodze po prawej stronie idąc do Bobolic jest też coś podobnego.

_________________
Gutta cavat lapidem non vi sed saepe cadendo
www.bezmiejsca.pl

Takie twory to oznaczenie bogatszych zagród wyraźnie grodzonych np. murkiem. Kiedyś na wsiach nie było zwyczaju grodzenia działek inwentarz chodził luźno i pałętał się po całej wsi. Pozwolić sobie mogli na grodzenie bogatsi właściciele, wielkorolni, jak i zabudowa pańska "dworska".

Tak też sądziłem
Onegdaj (nie pamiętam czy z le_szkiem czy kusmankiem) szukaliśmy pozostałości po tej "Mirowskiej Zagrodzie" na lidarze. Przyznam, że zapomniałem już jaki był tego efekt.
Ale przy oznaczeniu "dwór" w Kotowicach widać na tej mapie conajmniej 5 budynków położonych w różnych punktach na tamtejszej pochyłości terenu.

_________________
Gutta cavat lapidem non vi sed saepe cadendo
www.bezmiejsca.pl