Ostatnim dziedzicem Mzurowa był syn Leopolda - Jan Świderski i jego żona Jadwiga z Bojanowskich.
Zgodnie z relacją rodzinną Świderskich stare zbiory biblioteczne z dworu w Mzurowie i inne cenne rzeczy w obawie przed rabunkiem i zniszczeniem zostały przewiezione do klasztoru na Jasnej Górze w czasie II wojny światowej lub tuż po niej.

W Bielsku mieszkają potomkowie Jana Świderskiego, są w posiadaniu rękopisu niewydanych wspomnień Leopolda Świderskiego "Notatki z mego życia dla samego siebie na starość" oraz rękopisu wspomnień Jana Świderskiego "Lochmanowie i Świderscy".

W Bielsku-Białej? Właśnie tu siedzę. Znasz jakieś namiary na nich?

_________________
Gutta cavat lapidem non vi sed saepe cadendo
www.bezmiejsca.pl

Wracając do Jana Lochmana.
Poniżej zapowiedzi z 1823 roku sporządzone przez księdza Mateusza Jałowińskiego z Niegowy przed ślubem Jana Lochmana z Leopoldą Pawłowską.
O tyle ciekawe że wymieniają parę funkcji i zaszczytów zarówno ojca przyszłego pana młodego (Karola Lochmana) jak i ojca przyszłej panny młodej (Franciszka Pawłowskiego).
Sam ślub odbył się zapewne w kościele w Niegowonicach i aktem nie dysponuję.

Żona Jana Lochmana, Leopolda z Pawłowskich Lochmanowa żyła tylko 25 lat, zmarła sześć lat po ślubie, w roku 1829, pozostawiając męża i trójkę malutkich dzieci, córki Sewerynę i Olimpię oraz syna Józefa.
Małżeństwa córek opisane są we wcześniejszych postach, syn Józef Lochman zmarł natomiast w wieku lat 14 około roku 1841.
Poniżej akt zgonu Leopoldy Lochmanowej zmarłej 4 września 1829 roku.

Ksiądz Wiśniewski w 1936 roku w swoim dziele "Opis historyczny kościołów i zabytków w dekanatach: Będzińskim, Dąbrowskim, Sączowskim, Zawierckim i Żareckim oraz parafji Olsztyn" pisze, że w kościele niegowskim znajduje się pomnik Leopoldy Lochmanowej.
Niestety nie pamiętam czy aktualnie jest ta tablica widoczna czy została zamurowana/zatynkowana/zamalowana.

Ksiądz Wiśniewski pisze dalej o znajdującej się w tym samym ołtarzu płycie Jana Lochmana, który miał umrzeć 12 stycznia 1870 roku.

Gdyby ktoś z Was był w najbliższym czasie w okolicach kościoła w Niegowie to wielka prośba o sprawdzenie czy te płyty są aktualnie widoczne, a jeśli tak to prośba o sprawdzenie czy faktycznie taka data (12 stycznia 1870 roku) jest wyryta na płycie Jana Lochmana. Zgodnie bowiem z aktem zgonu z ksiąg niegowskich Jan Lochman zmarł w Mzurowie 12 stycznia 1871 roku. Nie wiem czy jest to błąd księdza Wiśniewskiego w książce czy też data została błędnie umieszczona na płycie nagrobnej
Poniżej akt zgonu Jana Lochmana z 1871 roku.

Ten post został usunięty przez sław Miro 13 lis 2019, 23:44. Zobacz treść posta Autor: sław Miro Tytuł: Dwór w Mzurowie [quote="sław Miro"]Mzurów należał do Lochmanów herbu Szreniawa od około 1760 roku, a nabył go Maciej Lochman, który był bratem Karola Lochmana i bratankiem Dominika Lochmana, archiprezbiterów parafii Mariackiej w Krakowie. Z tym 1760 rokiem to przesadziłem trochę. Seweryn Uruski w swoim herbarzu pisze o roku 1796. Poniżej ten fragment:

Z tym 1760 rokiem to przesadziłem trochę.
Seweryn Uruski w swoim herbarzu pisze o roku 1796. Poniżej ten fragment:

Faustyn Świderski na temat trzeciego małżeństwa szwagierki najlepszego zdania nie miał, daje je wyraz m.in. w liście do Piotra Marcisiewicza, właściciela dóbr w Trzebniowie:

Faustyn Świderski i jego żona Olimpia ufundowali w Mzurowie kilka kaplic, poniżej informacja na temat dwu z nich (świętej Tekli i świętego Jana Nepomucena), pochodząca z listu do "kochanego Stasia" z 1856 roku.
Ktoś wie czy istnieją do dziś i w jakim są stanie?

Nie w temacie, ale tak z ciekawosci. Te skany to rozumiem sa kopie z lat pozniejszych? Bo chyba w polowie XIX w. listy pisano recznie.

"Wygooglałem" w "Encyklopedii odkryć i wynalazków" ("Wiedza Powszechna" W-wa 1979) że w 1876r to ewentualnie już mógł być pisany na maszynie (np. właśnie w tym roku Mark Twain napisał na maszynie "Przygody Tomka Sawyera) ale w 1856 to raczej tylko ręcznie bo pierwszą maszynę Malling-Hansen wykonał w 1867. Czyli ktoś musiał te listy przepisać.

Tak, zostały przepisane po śmierci Faustyna Świderskiego i zebrane w poniższym dziełku:

Odręczne pismo Faustyna Świderskiego wyglądało tak: