Szczęśliwie się składa że w weekend będę jeszcze w kraju więc wychodzę z propozycją rajdu.
Podzamcze jako początek bądź koniec uważam za fajny wariant że względu na dobrą komunikację z Zawierciem gdzie w miarę blisko mają wszyscy.
Chętnych zapraszam do dyskusji,pogoda zapowiada się dobrze, może wreszcie się uda.
Pozdrawiam.

Cześć! To pakuję graty i idziemy. Może na południe w stronę Grochowca i Straszykowej? Wrócić można w sumie skądkolwiek. Rozkłady jazdy z Grabowej mamy. Taki pomysł ...

Co ma wisieć nie utonie,wczojasza sobota była łaskawa w prognozach i do końca dnia warunki do obcowania z Jurą były sprzyjające.
Kolejny raz okazało się że internetowy rozkład jazdy a rzeczywistość to dwa różne byty i tym sposobem wędrówka rozpoczęła się w Bzowie zamiast w Podzamczu
Z Bzowa do Podzamcza wygodnym asfaltem,ruch tam słaby a najczęściej spotykanym pojazdem jest rower.

Otoczenie tego szlaku wiodącego asfaltem jak i rozlagłe widoki przednie.
Rzędowe w drutach,po namyśle postanowiłem że nie będę ich cyfrowo usuwał,relacja to relacja więc niech real rządzi.

I bez drutów z innej dalszej perspektywy przez pole gryki.

Góra Chełm a w dole Ogrodzieniec wyraźniej zaakcentowany kościelną wieżą.

Z okolic Zuzanki widok na Górę Janowskiego i zamek z ostancowym towarzystwie.

Przy rynku w Podzamczu ciekawa kapliczka z XVIIw.do budowy wykorzystano trochę elementów z ruin pobliskiego zamku,szczególy doskonale wyjaśnia tamtejsza tablica.

Do Żelazka zamiast z buta wygodnie i szybko docieramy busem.

Dość szybko udaje się nam dotrzeć na Górę Grochowiec,od początku była w planach.Podejście lasem w sąsiedztwie ostańców raczej łagodne.

Na finiszu stromiej ale warto chwilkę się powysilać,bo na szczycie od widoków szczęka opada.
Na wschód szeroka panorama,Zamek Pilcza,Zegarowe,Ruskie, Skały Straszakowe na szeroko

I bardziej szczegółowe z dłuższej ogniskowej.

Na północ też ogromny kawał Jury,Skały Kroczyckie,Morskie czy Podleśickie bardziej jako góry widziane,Góra Zborów i Skały Rzędkowickie więcej szczegółów pokazują.Bliższa okolica z G.Janowskiego i ostańcami z okolic Ryczowa ma też swój pazur.

Idąc tam miałem wiele obaw,ale nadzieja i ciekawość zwyciężyły, bardzo cieszę się że ciągle są jeszcze takie miejsca z szeroko otwartymi horyzontem.
Łojantów tam nie brakuje,


bo i warunki dla nich zacne.

Pewnie dlatego nie trudno tam o miejsce na ognisko by coś na ciepło połknąć w ramach polowego obiadu w cudownym otoczeniu.

Pojedli,posiedzieli,pogadali i dalej poszli ku Straszakowym prawdziwymi jurajskimi scieżkami,pod nogami biało,na boki zielono a w górze błękit głęboki,czasami jednak chmura grubsza też przemknęła.

Straszakowe od lat90-ych bardziej koronami otulone,widok też imponujący,ale na połnoc, więc powielał się nie będę,a na zachód było już pod słońce niestety...
Lornetką jest co studiować,

Skałki z bliska sprawiają bardzo przyjemne wrażenie,zarastanie jurajskich ostańców jest problemem,ale bez bicia się przyznam że taka desperacko zakorzeniona sosenka pod szczytem skały robi czad.

Ostańce mają własne imiona,nie wszystkie ale te bardziej wyniosłe,Skrzynia,Felin,Fircyk czy Weselna.
Stojąc pod Weselną i pateząc na wschód widać w lesie schowane kolejne niższe ostańce

Opuszczając ostańce w planie był szczyt G.Straszakowej w nadziei że jednak da radę tam spojrzeć na południe,ale niestety tylko las,na tyle równy na szczycie że nawet nie czuć że to szczyt góry.

Chwila przerwy na zaspokojenie pragnienia i czas powoli na powrót do Podzamcza,czas ucieka.W drodze do Ryczowa ścieżka przebiega ponad takim wąwozem,nieopodal w Ruskich Górach o wąwozy łatwo,ale może innym razem.

Obecna charakterystyka Ryczowa,ostańce pokaźnych rozmiarów na gruntach prywatnych.

Z góry wiele ich jeszcze widać ale idąc scieżką polną jakby zniknęły,ale Straszakowe i Ruskie nadal pięknie pozują,tutaj już w niziutkim słońcu.


Samoloty,helikoptery i balony.Balony majestatycznie i spokojnie,ale reszta to raban nie do wytrzymania produkowała.

Ostatni odcinek posziśmy SOG-em,ma nieco inny przebieg i wleźliśmy w hotelowy obszar na G.Janowskiego.
Prawdziwy tam labirynt,co nieco trzeba ominąć,jak np.tą młodą winnice.

W końcu krętymi ścieżkami docieramy pod recepcję....

i po chwili namysłu zamawiamy taxi do Zawiercia.
Jak widzicie noc nas zastała,a wszystko z mojej winy bo ostatnie pół kilometra już nie byłem w stanie iść.Coś pykło cykło w kolanie około 15-ej godziny i było coraz trudniej, dzisiaj bulu już prawie nie czuje...
Dzięki Jožin za cierpliwość i w sumie super spędzony dzień.